Kto twierdzi, że gry są „dla dzieci”, ten naprawdę mało wie o otaczającym go świecie. Gry, podobnie jak tenże świat, to ogrom różnorodności, pośród której lśnią tak piękne i dojrzałe opowieści, jak „Fragments of Him”.

Kameralna, intymna atmosfera gry sprzyja przeżywaniu potężnego ładunku emocjonalnego zawartego we wspomnieniach czwórki bohaterów. We „Fragments of Him” trójka najbliższych szuka ukojenia wspominając tragicznie i przedwcześnie zmarłego Willa. Śmieje się ze wspólnie przeżytych chwil radości, wzrusza wspominając trudy codzienności. Ale jest jeszcze czwarty bohater – on sam, Will, któremu towarzyszymy w ostatnich chwilach jego życia.

Sceny z Willem nadają reszcie niezwykłej perspektywy. Podkreślają ulotność ludzkiego życia – tych wszystkich marzeń, aspiracji i planów, które głupie zrządzenie losu może przerwać w ułamku sekundy. To smutne i przerażające, ale sama gra przede wszystkim daje możliwość doświadczenia piękna obcowania z drugą osobą. Tego, jak ktoś nam bliski wpływa na nas i my na niego. Tego, jak miłość do drugiego człowieka dopełnia nas i czyni lepszymi, nawet w tych najtrudniejszych chwilach…

„Fragments of Him”, oprócz pięknej opowieści, ujęło mnie swoją wyjątkową, minimalistyczną estetyką. Twórcom z Sassybot udało się także świetnie wprowadzić elementy interaktywne – bardziej rozbudowane niż w „Dear Esther” czy „Gone Home” – w znakomity sposób podkreślające zwykłość, codzienność prezentowanych scen z życia bohaterów. Całość składa się na bardzo intymne doświadczenie, które na długo zostaje w pamięci.